Тикун Парнаса из Зоар а-Кадош
פָּתַח רִבִּי חִיָּיא וְאָמַר, (ישעיה מה) הַרְעִיפוּ שָׁמַיִם מִמַּעַל וְגוֹ’, הַאי קְרָא רָזָא הוּא דְּחָכְמְתָא, דְּאוֹלִיפְנָא מִבּוּצִינָא קַדִישָׁא. הַרְעִיפוּ שָׁמַיִם מִמַּעַל. מַאי הַרְעִיפוּ. כְּמָה דְאַתְּ אָמֵר (דברים לב) יַעֲרוֹף כַּמָּטָר לִקְחִי. וְעַל סִטְרָא דְּמִטְרָא דְּהוּא מְזוֹנָא דְּכֹלָּא קָאָמַר. וְעַל דָּא, כָּל עֵינִי עָלְמָא מְצַפָּן לְּקוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא לִמְזוֹנֵי, בְּגִין דְּאִיהוּ יָהִיב מְזוֹנָא לְכֹלָּא, וזָן כֹּל, כְּמָה דְאַתְּ אָמֵר, (תהלים קמה) עֵינֵי כֹל אֵלֶיךָ יְשַׂבֵּרוּ וגוֹ‘.
Пата́х риби́ Хия ве-ама́р, (Йешая 45, 8): «Ари́фу шама́им ми-ма́аль ве-гомер…», hа́ кра́ раза́ hу́ де-хахмета́, де-олифна́ ми-буцина́ кадиша́. «Ари́фу шама́им ми-ма́аль». Ма́ «ари́фу»? Кма́ де-а́т амэ́р (Дварим 32, 2): «Йааро́ф ка-мата́р ликхи́». Ве-а́ль ситра́ де-митра́ де-hу́ мезона́ де-хола́ ка-ама́р. Ве-а́ль да́, ко́ль эйни́ альма́ мецапа́н ле-Кудша́, Бри́х hу́, ли-мзонэй, беги́н де-и́hу йаhи́в мзона́ ле-хола́, ве-за́н ко́ль, кма́ де-а́т амэ́р, (Теhилим 145, 15): «Эйней хо́ль элейха йесабэеру ве-гомер».
וְכַד סָלְקָא סָלְקָא כְּיוֹנָה, וְכַד נָחֲתַת נָחֲתַת כְּנִשְׁרָא, דְאִיהִי מַטְרוֹנִיתָא, דְלָא דְחִילַת מִכָּל עוֹפִין דְּעָלְמָא, וְנָחְתָא בְּכַמָּה מְזוֹנִין לִבְנָהָא, הֲדָא הוּא דִכְתִיב (דברים לב יא) כְּנֶשֶׁר יָעִיר קִנּוֹ עַל גּוֹזָלָיו יְרַחֵף, מָאן גּוֹזָלָיו, אִלֵּין אִינוּן יִשְׂרָאֵל, דְּאִינוּן כְּגוֹזָלַיָּיא מְצַפְצְפִין לָהּ בְּכַמָה צִפְצוּפִין דִּצְלוֹתָא, וְנָחֲתַת לְגַבַּיְיהוּ, לְכָל חַד נָחְתָא לֵיהּ מְזוֹנָא כִּדְקָא יָאוּת לֵיהּ, לְמָאן נָחְתָא מְזוֹנָא דְאוֹרַיְיתָא דְאִיהִי מְזוֹנָא דְנִשְׁמָתָא, לְמָאן נָחְתָא מְזוֹנָא דְגוּפָא, לְכָל חַד כְּפוּם רְעוּתֵיהּ.
Ве-ха́д салка́ салка́ ке-йона́, ве-ха́д нахата́т нахата́т ке-нишра́, де-иhи́ Матронита́, де-лоде-хила́т ми–ко́ль офи́н де-альма́, ве-нахта́ бе–хама́ мезони́н ли–внаhа́, hада́ hу́ ди–хти́в (Дварим 32, 11): «Ке-нэ́шэр яи́р кино́ а́ль гозала́в йерахэ́ф». Ма́н «гозала́в», илэйн ину́н Исраэ́ль, де-ину́н ке-гозалаяа мецафцэфи́н ла́ бе–хама́ цифцуфи́н ди–цлота́, ве-нахата́т ле-габайейhу́, ле–хо́ль ха́д нахта́ лей мезона́ ки–де-ка́ яу́т лей, лэма́н нахта́ мезона́ де-Орайта́ де-иhи́ мезона́ де-нишмата́, лема́н нахта́ мезона́ де-гуфа́, ле-хо́ль ха́д кфу́м реутэй.
רַבִּי חִזְקִיָּה פָּתַח (איוב כח) כִּי הוּא לִקְצוֹת הָאָרֶץ יַבִּיט תַּחַת כָּל הַשָּׁמַיִם יִרְאֶה. כַּמָּה אִית לוֹן לִבְנֵי נָשָׁא לְאִסְתַּכָּלָא בְּעוֹבָדוֹי דְּקוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא, וּלְאִשְׁתַּדָּלָא בְּאוֹרַיְיתָא יְמָמָא וְלֵילֵי, דְּכָל מָאן דְּאִשְׁתַּדַּל בְּאוֹרַיְיתָא, קוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא אִשְׁתַּבַּח בֵּיהּ לְעֵילָא, וְאִשְׁתַּבַּח בֵּיהּ לְתַתָּא, בְּגִין דְּאוֹרַיְיתָא אִילָנָא דְחַיֵּי אִיהִי לְכָל אִנּוּן דְּעָסְקִין בָּהּ לְמֵיהַב לוֹן חַיִּין בְּעָלְמָא דֵין וּלְמֵיהַב לוֹן חַיִּין בְּעָלְמָא דְּאָתֵי.
Раби́ Хизкия пата́х (Йов 28, 24): «Ки́ hу́ ли–кцо́т hа–а́рэц яби́т та́хат ко́ль hа–шама́им ирэ́». Кама́ и́т ло́н ли–вней наша́ леистакала́ бе-овадой де-Кудша́, Бри́х hу́, у–леиштадала́ бе-Орайта́ йемама́ ве-лэйлэй, де-хо́ль ма́н де-иштада́ль бэ–Орайта́, Кудша́ Бри́х hу́, иштаба́хбэй ле-эйла́, ве-иштаба́х бей ле–тата́, беги́н де-Орайта́ илана́ де-хайэй иhи́ ле-хо́ль ину́н де-аски́н ба́ ле-мэйhа́в ло́н хаи́н бе-альма́ дэйн у–ле–мэйhа́в ло́н хаи́н бе-альма́ де-атэй.
תָּא חֲזֵי, כִּי הוּא לִקְצוֹת הָאָרֶץ יַבִּיט. לְמֵיהַב לוֹן מְזוֹנָא וּלְסַפָּקָא לוֹן מִכָּל מַה דְּאִצְטְרִיכוּ, בְּגִין דְּאִיהוּ אַשְׁגַּח בָּהּ תָּדִיר, דִּכְתִיב, (דברים יא) תָּמִיד עֵינֵי יְיָ אֱלוֹהֶיךָ בָּהּ מֵרִשִׁית הַשָּׁנָה וְעַד אַחֲרִית שָׁנָה. בְּגִין דְּאֶרֶץ דָּא מַה כְּתִיב בָּהּ (משלי לא) מִמֶּרְחָק תָּבִיא לַחְמָהּ, וּלְבָתַר אִיהִי יְהַבְתְּ מְזוֹנָא וְטַרְפָא לְכָל אִנּוּן חֵיוָן בְּרָא דִּכְתִיב (משלי לא) וַתָּקָם בְּעוֹד לַיְלָה וַתִּתֵּן טֶרֶף לְבֵיתָהּ וְחֹק לְנַעֲרוֹתֶיהָ.
Та́ хазэй, «ки́ hу́ ли–кцо́т hа–а́рэц яби́т». Ле-мейhа́в ло́н мезона́ у–лесапака́ ло́н ми–ко́ль ма́ де-ицтри́ху, беги́н де-и́hу ашга́х ба́ тади́р, ди–хти́в, (Дварим 11, 12): «Тами́д эйнэй Адо–най Эло–hэха ба́ ме-риши́т hа–шана́ ве-а́д ахари́т шана». Беги́н де-э́рэц да́ ма́ кти́в ба́ (Мишлей31, 14): «Ми-мерха́к тави́ лахма́», у-ле-вата́р иhи́ йеhа́вет мезона́ ве-тарфа́ ле-хо́ль ину́нхейва́н бэра́ ди–хти́в (Мишлей 31, 15): «Ва-така́м бе-о́д лайла ва-титэ́н тэ́рэф ле-вейта́ ве-хо́к ленааротея».
וְעַל דָּא כִּי הוּא לִקְצוֹת הָאָרֶץ יַבִּיט תַּחַת כָּל הַשָּׁמַיִם יִרְאֶה. לְכֻלְהוּ בְּנֵי עָלְמָא לְמֵיהַב לוֹן מְזוֹנָא וְסִפּוּקָא לְכָל מַה דְּאִצְטְרִיךְ כָּל חַד וְחַד דִּכְתִיב (תהלים קמה) פּוֹתֵחַ אֶת יָדֶךָ וּמַשְׂבִּיעַ לְכָל חַי רָצוֹן. דָּבָר אַחֵר כִּי הוּא לִקְצוֹת הָאָרֶץ יַבִּיט. לְאִסְתַּכָּלָא עוֹבָדוֹי דְּבַר נָשׁ וּלְאַשְׁגָּחָא בְּכָל מַה דְּעַבְדֵי בְּנֵי נָשָׁא בְּעָלְמָא. תַּחַת כָּל הַשָּׁמַיִם יִרְאֶה. מִסְתַּכֵּל וְחָמֵי לְכָל חַד וְחַד.
Ве-а́ль да́ «Ки́ hу́ ли–кцо́т hа-а́рэц яби́т та́хат ко́ль hа-шама́им ирэ». Ле-хулhу́ бней альма́ лемэйhа́в ло́н мезона́ ве-сипука́ ле-хо́ль ма́ де-ицтри́х ко́ль ха́д ве-ха́д ди-хти́в (Теhилим 145, 16): «Потэ́ах э́т ядэха у–масби́а ле-хо́ль хай рацо́н». Дава́р ахер: «Ки́ hу́ ли–кцо́тhа-а́рэц яби́т». Леистакала́ овадой де-ва́р на́ш у–ле–ашгаха́ бе-хо́ль ма́ де-авдей бней наша́ бе-альма́. «Та́хат ко́ль hа-шама́им ирэ́». Мистакэ́ль ве-хамэй ле-хо́ль ха́д ве-ха́д.
כָּל אִינּוּן בְּנֵי מְהֵימָנוּתָא, נַפְקֵי וְלַקְטֵי, וּמְבָרְכָאן שְׁמָא קַדִּישָׁא עָלֵיהּ. וְהַהוּא מָנָא, הֲוָה סָלִיק רֵיחִין דְּכָל בּוּסְמִין דְּגִנְתָּא דְּעֵדֶן, דְּהָא בֵּיהּ אִתְמְשַׁךְ וְנָחִית לְתַתָּא. שַׁוְיֵהּ לְקַמֵיהּ, בְּכָל טַעֲמָא דְּאִיהוּ בָּעֵי, הָכִי טָעִים לֵיהּ, וּמְבָרֵךְ לְמַלְכָּא קַדִּישָׁא עִלָּאָה.
Ко́ль ину́н бней меhэйманута́, нафкей ве-лактэй, у–меварха́н Шма́ Кадиша́ алей. Ве–hа–hу́ мана́, hава́ сали́к рэйхи́н де-хо́ль бусми́н де-гинта́ де-Эдэн, де-hа́ бейя итмэша́х ве-нахи́тлетата́. Шавэйе ле-камейе, бе-хо́ль таама́ де-и́hу баэй, ахи́ таи́м лей, у-меварэ́х ле-Малка́ Кадиша́ илаа́.
וּכְדֵין מִתְבָּרֵךְ בְּמֵעוֹי, וַהֲוָה מִסְתַּכֵּל וְיָדַע לְעֵילָּא, וְאִסְתָּכֵי בְּחָכְמָה עִלָּאָה, וְעַל דָּא אִקְרוּן דּוֹר דֵּעָה. וְאִלֵּין הֲווֹ בְּנֵי מְהֵימָנוּתָא, וּלְהוֹן אִתְיְהִיבַת אוֹרַיְיתָא לְאִסְתַּכְּלָא בָּהּ, וּלְמִנְדַּע אָרְחָהָא.
У-х–дэйн митбарэ́х бе-мэой, ва–hава́ ми-стакель ве-яда́ ле-эйла́, ве-истахэй бе-хохма́ илаа́, ве-а́ль да́ икру́н до́р дэа́. Ве-илэйн hаво́ бней меhэйманута́, у-льhо́н итйеhива́т Орайта́ леистакла́ ба́, у-леминда́ архаа́.
וְאִינּוּן דְּלָא אִשְׁתְּכָחוּ בְּנִי מְהֵימָנוּתָא, מַה כְּתִיב בְּהוּ, (במדבר יא) שָׁטוּ הָעָם וְלָקְטוּ. מַאי שָׁטוּ. שְׁטוּתָא הֲווֹ נַסְבֵּי לְגַרְמַיְיהוּ, בְּגִין דְּלָא הֲווֹ בְּנֵי מְהֵימָנוּתָא. מַה כְּתִיב בְּהוּ. וְטָחֲנוּ בָרֵחַיִם אוֹ דָכוּ בַּמְּדוֹכָה וְגוֹ’. מַאן אַטְרַח לוֹן כָּל הַאי. אֶלָּא דְּאִינּוּן לָא הֲווֹ בְּנֵי מְהֵימָנוּתָא.
Ве-ину́н де-ло иштэхаху́ бни́ меhэйманута́, ма́ кти́в бе–hу́, (Бемидбар 11, 8): «Шату́ hа–а́м ве-лакту́». Ма́ «шату́»? Штута́ hаво́ насбэй ле-гармайеhу́, беги́н де-ло hаво́ бнеймеhэйманута́. Ма́ кти́в бе–hу́. «Ве-тахану́ ва-рэха́им о́ даху́ ба–мэдоха́ ве-го́мер». Ма́натра́х ло́н ко́ль hа́. Эла́ де-ину́н ло аво́ бней меhэйманута.
(По уроку Рава Александра Цви Сыпкова)